معنی کوه نورد در فرهنگ فارسی عمید

کسی که بتواند از قسمت های سخت کوه عبور کند و به قلۀ آن بالا برود، ورزشکاری که در کوه نوردی مهارت دارد

معنی کوه نورد در لغت نامه دهخدا

عبورکننده از کوه. (ناظم الاطباء). کوه پیما. رَقّاء. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :، باد چون عزم اوست در ناورد، زآن بیابان بُر است و کوه نورد.، مختاری.، کرد صحرانشین کوه نورد، چون بیابانیان بیابان گرد.، نظامی.، تازی اسبان پارسی پرورد، همه دریاگذار و کوه نورد.، نظامی.،، آنکه به ورزش کوه نوردی پردازد

معنی کوه نورد در فرهنگ فارسی معین

کسی که قسمت های سخت کوه را می پیماید تا به قله برسد

معنی کوه نورد - جستجوی لغت در جدول جو

کوه نورد

فرهنگ فارسی عمید

کوه نورد(تَ کَ)

لغت نامه دهخدا

کوه نورد((نَ وَ))

فرهنگ فارسی معین

راه نورد

ره نورد، آنکه راهی را طی می کند، راه پیما

فرهنگ فارسی عمید

ره نورد

کسی که راهی را طی می کند، راه پیما

فرهنگ فارسی عمید

کوه نوردی

(نَ وَ)

حالت و عمل کوه نورد. کوه پیمایی، قسمی ورزش. بررفتن از کوه برای دست یافتن بر ارتفاعات و قلل آن

لغت نامه دهخدا

که نورد

(تِلْ لَ / لِ کَ / کِ)

کوه نورد. کوه پیما. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کوه نورد شود

لغت نامه دهخدا

کوه نور

(هَِ)

نام الماسی است متعلق به انگلیس، وزنش 103 قیراط. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). یکی از بزرگترین (حدود 50 گرم) و زیباترین الماسهای دنیا. این الماس در 57 قبل از میلاد متعلق به یکی از راجه های هندی به نام ’اویین’ در سرزمین راجپوتانا از ممالک هند بود. در سال 1526 میلادی که ’بابرشاه’ هند را تسخیرکرد، آن را تصاحب نمود تا در سال 1729 م. نادرشاه پس از تسخیر هند آن را که بر تاج محمدشاه هندی می درخشید، دید و گفت: ’این کوهی از نور است’ و از آن تاریخ نام ’کوه نور’ بر آن ماند. پس از نادرشاه کوه نور به دست مهارجه ’راجیت سینگ’ افتاد، سپس شرکت هند شرقی آن را به دست آورد و به ملکه ویکتوریا هدیه کرد (1849 میلادی) و اینک جزو جواهرات سلطنتی انگلستان است و دولت هند ادعای مالکیت آن را دارد. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به ایرانشهر ج 1 صص 458-459 شود

لغت نامه دهخدا

که نوردی

(کُهْ نَ وَ)

کوه نوردی. کوه پیمایی. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کوه نوردی شود

لغت نامه دهخدا

کوه طود

(رِ زَ)

نام کوهی که مشرف است بر عرفه بجانب صنعاء کشیده شود و بسبب بلندی بدان سراه نیز نام دهند و سراه هر چیز پشت آن چیز باشد. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه زور

(زَ)

کوهی است در دیار بنی سلیم در حجاز. (از معجم البلدان)